Terug in Techiman, heerlijk!
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
15 Mei 2009 | Ghana, Techiman
Hallo halloo!!
Hoe gaat het met jullie? Hier gaat alles weer zijn gangetje. Alles is weer �gewoon en normaal�.
We hebben de vakantie in Accra goed afgesloten met Koninginnedag. Jaja, ook in Ghana wordt Koninginnedag gevierd! Er zou een receptie zijn bij de ambassade (denken we) en �s avonds nog een feest op een andere locatie. Met z�n 3e (Jildou, Nederlands meisje dat we de eerste keer in Mole National Parc hebben ontmoet ging ook mee) zaten we paraat om naar de plaats van de receptie te gaan. Maar liefst een uur hebben we in de taxi gezeten, zijn we van hot naar her gereden, en ten slotte uitgestapt op dezelfde plaats waar we waren ingestapt. Dju, niet kunnen vinden... Na, dan maar naar een barretje. Wachten totdat tijd is om naar het feest te gaan. Gelukkig kon de taxichauffeur dat wel vinden. Wauw, heerlijk. Het was in de tuin van Nederlanders die hier wonen. Ze hadden goed hun best gedaan, heel de tuin was tot de kleinste details oranje versierd. Het zag er super uit. En alsof dat nog niet alles was, hadden ze ook nog eens heerlijke kroketten, bitterballen, kaas, broodjes rookworst en haring. Hmmmm, weer even ouderwets genieten van een kroketje. Dat deed me echt even goed!!
Er werden ook lotjes getrokken met als prijs een retourtje naar Accra- Amsterdam- Accra. Maar helaas helaas, we hebben de prijs niet gewonnen. We komen niet eerder terug dan 25 juni...
Het was een geslaagd feestje gevolgd door een kort nachtje. Om 8 uur zou namelijk de bus naar Techiman alweer vertrekken. Pfhoeee, dat was wel weer even wennen, zo laat naar bed en zo vroeg weer op. Als 3 gare obruni�s zaten we toch nog mooi op tijd bij het busstation. Alleen, was de bus niet op tijd. Bijna 2 uur later dan geplant zaten we eindelijk in de bus! Vorige keer, toen we de eerste keer van Accra naar Techiman reisde, deden we er zo�n 8 uur over. Daar gingen we eigenlijk nu weer vanuit. Maar pas na bijna 10 uur busrit waren we eindelijk in Techiman aangekomen en konden we Jildou ons geliefde paleisje laten zien. We hebben heel het weekend rustig aan gedaan. Weer even wennen aan Techiman en uitrusten van de oooo zo vermoeiende vakantie;).
Maandag hebben we Jildou nog een rondleiding gegeven door het ziekenhuis en zijn wij weer aan de slag gegaan op de afdeling. Alles was weer gewoon gewoon. Het leek net alsof we niet weg waren geweest. We hadden aan het begin van de eerste werkweek na de vakantie een kalender gemaakt om de dagen tot thuis af te tellen. Het was wel even wennen, toen we weer alleen met z�n tweetjes waren. Had wel graag even voor een weekendje mee naar huis gewild. Maar gelukkig is dat nu allemaal weer over. We genieten weer volop van het Ghaneese weer, van de Ghaneese mensen, het werken in het ziekenhuis en de Ghaneese vriendelijkheid! Als ik nu die kalender zie, dan krijg ik het steeds benauwder. Het is echt nog maar 1,5 maand en dan zit het hier er al weer op!
Afgelopen weekend zijn we naar het Hand-in-hand project in Nkoranza geweest. Een paar verhaaltjes terug heb ik verteld dat een jongen van de afdeling naar dit project is gegaan. Hand-in-hand project is een project van (o.a.) een Nederlandse dokter, voor gehandicapte kinderen waarvan de ouders niet meer willen of kunnen zorgen voor de kinderen. De kinderen worden financieel geadopteerd, door veelal Nederlanders. Nkoranza is een half uurtje rijden van Techiman vandaan, toch hebben we bij het project geslapen. Op het terrein staan een paar huisjes waar bezoekers kunnen overnachten. Het geld wat ze hiermee verdienen wordt allemaal in het project gestoken. In de huisjes lagen mappen, met de geschiedenis van de kinderen en van de verzorgers. Wo, dat was wel even indrukwekkend zeg! Heel veel kinderen die ergens op straat, in de bossen, op een markt of dergelijke worden achtergelaten met (bijna) niets. Het terrein is een mooi, groot terrein. Het heeft een mooie speeltuin, zwembadje, �snoezel�ruimte, etc. Echt schitterend. Die kinderen hebben het daar echt heel goed! Het was erg leuk en interessant project om een gezien te hebben!
Toen we net terug waren, kregen we een telefoontje van de hoofd van de afdeling. Ze wilde graag laten zien waar ze woonde. Ze had een erg mooi huis, voor hier in Ghana. Maar ook erg klein. Op een
We willen komende weken voornamelijk kleine weekendtripjes maken. We willen nog een keer naar Berekum gaan, om daar het ziekenhuis en misschien ook wel de verpleegkunde school te kijken. Iemand van de afdeling trouwt 23e mei, dus dat wordt ook een mooi weekendtripje. We moeten ons visum nog voor een half maandje verlengen in Sunyani, waar we een mooi middagje bakken aan het zwembad aanplakken. En we willen ook nog eens een weeshuisje en/of schooltje bezoeken.
Maar er moet (helaas) ook nog flink aan school gewerkt worden. We hadden laatst gevraagd of ze eens iets voor ons konden opschrijven. Dat was vol lof, alleen tja, de communicatie met de patiënten loopt niet altijd even soepel. Vooral als ze geen Engels kunnen, is het communiceren met handen en voeten.
Verder is het weer niet altijd even goed. Het regent het hier steeds vaker, maar gelukkig nog steeds vooral �s nachts en hebben we er niet veel last van. Overdag schijnt het zonnetje nog veel, zodat we de laatste 1,5 maand nog even flink bij kunnen kleuren. Ook zijn we tegenwoordig op mango-dieet;), om de vakantiekilo�s kwijt te raken. Een goedkoop en overheeeeerlijk dieetje, 10 mango�s voor 1 cedi (60 cent), daar kunnen we ze toch niet voor laten liggen;)??
Nou, ik ga proberen er nog een paar vakantiefoto�s op te zetten. Het zijn er echt maar een paar, de meeste hebben ze thuis in Oostelbeers op de computer staan en heb ik hier dus niet...
Heeeel veel groetjes en tot snelll maar weer!
xxx
p.s. het zal wel weer even duren voordat het volgende verhaal erop komt. We zijn nu in Sunyani (1,5uur van Techiman), speciaal voor het internet. Het is hier 10x sneller en dat bespaart ook weer heel wat frustraties, dus we gaan hier volgende keer maar weer naartoe...
Hoe gaat het met jullie? Hier gaat alles weer zijn gangetje. Alles is weer �gewoon en normaal�.
We hebben de vakantie in Accra goed afgesloten met Koninginnedag. Jaja, ook in Ghana wordt Koninginnedag gevierd! Er zou een receptie zijn bij de ambassade (denken we) en �s avonds nog een feest op een andere locatie. Met z�n 3e (Jildou, Nederlands meisje dat we de eerste keer in Mole National Parc hebben ontmoet ging ook mee) zaten we paraat om naar de plaats van de receptie te gaan. Maar liefst een uur hebben we in de taxi gezeten, zijn we van hot naar her gereden, en ten slotte uitgestapt op dezelfde plaats waar we waren ingestapt. Dju, niet kunnen vinden... Na, dan maar naar een barretje. Wachten totdat tijd is om naar het feest te gaan. Gelukkig kon de taxichauffeur dat wel vinden. Wauw, heerlijk. Het was in de tuin van Nederlanders die hier wonen. Ze hadden goed hun best gedaan, heel de tuin was tot de kleinste details oranje versierd. Het zag er super uit. En alsof dat nog niet alles was, hadden ze ook nog eens heerlijke kroketten, bitterballen, kaas, broodjes rookworst en haring. Hmmmm, weer even ouderwets genieten van een kroketje. Dat deed me echt even goed!!
Er werden ook lotjes getrokken met als prijs een retourtje naar Accra- Amsterdam- Accra. Maar helaas helaas, we hebben de prijs niet gewonnen. We komen niet eerder terug dan 25 juni...
Het was een geslaagd feestje gevolgd door een kort nachtje. Om 8 uur zou namelijk de bus naar Techiman alweer vertrekken. Pfhoeee, dat was wel weer even wennen, zo laat naar bed en zo vroeg weer op. Als 3 gare obruni�s zaten we toch nog mooi op tijd bij het busstation. Alleen, was de bus niet op tijd. Bijna 2 uur later dan geplant zaten we eindelijk in de bus! Vorige keer, toen we de eerste keer van Accra naar Techiman reisde, deden we er zo�n 8 uur over. Daar gingen we eigenlijk nu weer vanuit. Maar pas na bijna 10 uur busrit waren we eindelijk in Techiman aangekomen en konden we Jildou ons geliefde paleisje laten zien. We hebben heel het weekend rustig aan gedaan. Weer even wennen aan Techiman en uitrusten van de oooo zo vermoeiende vakantie;).
Maandag hebben we Jildou nog een rondleiding gegeven door het ziekenhuis en zijn wij weer aan de slag gegaan op de afdeling. Alles was weer gewoon gewoon. Het leek net alsof we niet weg waren geweest. We hadden aan het begin van de eerste werkweek na de vakantie een kalender gemaakt om de dagen tot thuis af te tellen. Het was wel even wennen, toen we weer alleen met z�n tweetjes waren. Had wel graag even voor een weekendje mee naar huis gewild. Maar gelukkig is dat nu allemaal weer over. We genieten weer volop van het Ghaneese weer, van de Ghaneese mensen, het werken in het ziekenhuis en de Ghaneese vriendelijkheid! Als ik nu die kalender zie, dan krijg ik het steeds benauwder. Het is echt nog maar 1,5 maand en dan zit het hier er al weer op!
Afgelopen weekend zijn we naar het Hand-in-hand project in Nkoranza geweest. Een paar verhaaltjes terug heb ik verteld dat een jongen van de afdeling naar dit project is gegaan. Hand-in-hand project is een project van (o.a.) een Nederlandse dokter, voor gehandicapte kinderen waarvan de ouders niet meer willen of kunnen zorgen voor de kinderen. De kinderen worden financieel geadopteerd, door veelal Nederlanders. Nkoranza is een half uurtje rijden van Techiman vandaan, toch hebben we bij het project geslapen. Op het terrein staan een paar huisjes waar bezoekers kunnen overnachten. Het geld wat ze hiermee verdienen wordt allemaal in het project gestoken. In de huisjes lagen mappen, met de geschiedenis van de kinderen en van de verzorgers. Wo, dat was wel even indrukwekkend zeg! Heel veel kinderen die ergens op straat, in de bossen, op een markt of dergelijke worden achtergelaten met (bijna) niets. Het terrein is een mooi, groot terrein. Het heeft een mooie speeltuin, zwembadje, �snoezel�ruimte, etc. Echt schitterend. Die kinderen hebben het daar echt heel goed! Het was erg leuk en interessant project om een gezien te hebben!
Toen we net terug waren, kregen we een telefoontje van de hoofd van de afdeling. Ze wilde graag laten zien waar ze woonde. Ze had een erg mooi huis, voor hier in Ghana. Maar ook erg klein. Op een
We willen komende weken voornamelijk kleine weekendtripjes maken. We willen nog een keer naar Berekum gaan, om daar het ziekenhuis en misschien ook wel de verpleegkunde school te kijken. Iemand van de afdeling trouwt 23e mei, dus dat wordt ook een mooi weekendtripje. We moeten ons visum nog voor een half maandje verlengen in Sunyani, waar we een mooi middagje bakken aan het zwembad aanplakken. En we willen ook nog eens een weeshuisje en/of schooltje bezoeken.
Maar er moet (helaas) ook nog flink aan school gewerkt worden. We hadden laatst gevraagd of ze eens iets voor ons konden opschrijven. Dat was vol lof, alleen tja, de communicatie met de patiënten loopt niet altijd even soepel. Vooral als ze geen Engels kunnen, is het communiceren met handen en voeten.
Verder is het weer niet altijd even goed. Het regent het hier steeds vaker, maar gelukkig nog steeds vooral �s nachts en hebben we er niet veel last van. Overdag schijnt het zonnetje nog veel, zodat we de laatste 1,5 maand nog even flink bij kunnen kleuren. Ook zijn we tegenwoordig op mango-dieet;), om de vakantiekilo�s kwijt te raken. Een goedkoop en overheeeeerlijk dieetje, 10 mango�s voor 1 cedi (60 cent), daar kunnen we ze toch niet voor laten liggen;)??
Nou, ik ga proberen er nog een paar vakantiefoto�s op te zetten. Het zijn er echt maar een paar, de meeste hebben ze thuis in Oostelbeers op de computer staan en heb ik hier dus niet...
Heeeel veel groetjes en tot snelll maar weer!
xxx
p.s. het zal wel weer even duren voordat het volgende verhaal erop komt. We zijn nu in Sunyani (1,5uur van Techiman), speciaal voor het internet. Het is hier 10x sneller en dat bespaart ook weer heel wat frustraties, dus we gaan hier volgende keer maar weer naartoe...
-
15 Mei 2009 - 19:12
Je Mam:
Fijn dat je weer eens iets laat horen. Je ziet er wel erg gelukkig uit op de foto... Nu zie ik het pas:Je hebt een slang om je nek!!!!!!!!!!
Kriebelen die zo???? -
15 Mei 2009 - 21:08
Jelske:
whahaha die slang was mij ook niet opgevallen! het is net een hippe sjaal.. -
15 Mei 2009 - 22:45
Tante See:
Jullie gaan het nog wel volhouden daar, Loes, je mam heeft heel fijn verteld over 'jouw Afrika', zondag is het 'koffie drinken' in Beers, ik denk dat we dan wel de foto's te zien krijgen, wat heb je toch een leuk kado voor je peettante laten bezorgen, het staat er heel mooi op de tv, regenen doet het hier nu ook, komt met bakken naar beneden en niet alleen 's nachts....ik wens jullie nog een fijne tijd en succes met het schoolwerk! -
16 Mei 2009 - 08:31
Janine:
Hahaha, wat een skonne foto! Over een hippe sjaal gesproke jah;) Enjaa.. ik zie het al; je loopt dikke voorsprong op mijn blanke huidje, stinkerd!!!
Nog succes met de laatste lootjes!
De groetjes van ons mam en van mij natuurlijk!!!
-
16 Mei 2009 - 12:07
Lotte:
Gaaf Loes!
Echt nog steeds mooi om je verhalen te lezen, krijg er helemaal de kriebels van! ;)
Hier gaat alles goed met de voorbereidingen voor onze trip naar ZA, komt echt steeds dichterbij nu!
Grijp zoveel mogelijk ervaringen nog aan Loes, flink genieten en natuurlijk toch ook succes met school..
Groetjes! -
16 Mei 2009 - 13:30
Evelien:
Loes! Kon je nog lachen met zo'n slang om je nek? Aah, creepy!
xx -
16 Mei 2009 - 14:51
Els:
Loes! Hahhaha ik zag die slang ook pas na 2x kijken. Brrr! vandaar die gezichtsuidrukking ;)
Nog maar eventjes en dan ben je weer in Nederland! Voor mij nog ietsje langer, maar ik ben al stiekem aan het aftellen :)
Nou, ik mail je snel, en geniet van de laatste paar weekjes!! xxxx -
17 Mei 2009 - 09:46
Maaike:
SIS! Jammerdebammerr dat je niet het juiste lootje had gekocht, had je graag al een weekendje over zien komen!
Succes met jullie mango-dieet, kijk maar uit dat je van zoveel hetzelfde niet snel naar de wc moet racen! Dat is pas brrr ;) XX -
18 Mei 2009 - 11:28
Goeleke:
Weer een leuk verhaal, Loes. Die foto, daar kreeg ik meteen de kriebels van, iew dat je dat aandurfde met zo'n beest om je nek. Hier thuis hadden ze niet meteen in de gaten dat het een slang was, maar ze hadden meer zo iets van tja, wat is daarmee?? Ik kon het meteen zien, bluuhhhh kriebels kreeg ik ervan!! Maar je bent toch al wel aan het aftellen ja. Nou geniet nog maar even van de laatste paar weken. Nog even flink ertegen aan, dan doe ik dat ook :).
Loes, de groetjes.
Liefs xxx -
21 Mei 2009 - 10:58
Jule:
Loes!!
Ik zag helemaal niet dat dat een slang was haha!Super vet.
En nog wel een lekker kroketje op, dat moet hebben gesmaakt zeg!!Goed dat ze zo enthousiast over jullie zijn. En tjah die communicatie..lijkt me ook lastig!
Kijk uit met je mango dieet, haha en loes tot heeel snel! (het begint nu echt te korten!)
Knuffel! -
22 Mei 2009 - 20:48
Tante Nel:
hallo Loes
Bedankt voor de leuke kaart en het houten aap.
Jullie pap zei dat de betekenis is: eerst goed nadenken en dan pas doen. Dan zal ik me daar maar aan houden. Ik vind het erg leuk.
Ik wens je nog een hele leuk tijd in Ghana en doe voorzichtig aan.
Groetjes Tante Nel -
28 Mei 2009 - 14:39
Annee:
Loes!wat leuk om weer een verhaaltje van je te lezen:)
die slang ziet er maar eng uit.. maar na al je avonturen daar sta je niet meer van alles te kijken;)veel succes nog met je stage!
xx
ps. en nu aftellen maar;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
