Kintampo Falls en Surgical Ward!
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes
30 Januari 2009 | Ghana, Techiman
Sooo, zaterdag was dan ons eerste uitstapje:)!
Zaterdagmorgen vertrokken we met de taxi naar Kintampo. Onderweg hadden we al veel gezien! Gaten in de wegen, niet normaal.
Ook onderweg kwamen langs kleine dorpjes met lemen hutjes. Ik vind het nog steeds raar om te zien hoe ze met zo weinig kunnen leven. Hier in Techiman leven ze, ondanks de krotjes, volgens mij best goed. Maar wij leven dan in ons huis hier echt superluxe, laat staan ons huis in Oostelbeers!!
Eenmaal in Kintampo aangekomen (was eigenlijk maar een kort reisje, overnachten was achteraf niet nodig, maar wisten wij veel!?) hadden we meteen al een hotel gevonden. In de gids stond deze niet zo goed aangeschreven, maar wel goedkoop. Na, t was ook niet veel. Begin ons huisje hier in Techiman steeds meer te waarderen!
We wisten ook niet goed wat we van de watervallen moesten verwachten, hadden tegen de taxichauffeur gezegd dat hij ons over 3 uur op kon halen. Nou, foutjeee.. Na een half uur hadden we alle 3 de watervallen al gezien. Of ja, 2 watervalletjes en dan 1 echte grote waterval. Dat was wel super mooi, maar nou ook weer niet echt iets waar je je 3 uur zou kunnen vermaken.
Gelukkig was er een hele school uit Tamale uitgelopen naar de watervallen. (lees: zonnebrillen op en mensen kijken!). Leuk, mensen kijken! Mijn hobby :P.
Het waren nursing students, net als wij, toevalliiiig. We wilde dat in eerste instantie niet geloven, want er waren zoveel mannen bij. Dat zijn we niet gewent op de Fontys. Maar na een aantal keer te hebben nagevraagd van welke studie ze kwamen, was het toch echt zo. Zo hebben we ons door een aantal gesprekjes, foto’s (grmbl, ze komen toch voor de watervallen daar.. niet voor ons?? Jullie foto van ons, dan wij ook een foto van jullie!!), telefoonnummers (‘neeee, wij hebben onze telefoon echt niet bij en weten onze nummers ook niet uit ons hoofd’) en e-mailadressen uitwisselingen, die drie uur nog redelijk vermaakt.
Hierna zijn we snel even wat gaan eten. Naja, snel? We begonnen alleen in het restaurant, hadden de bestelling doorgegeven. Al snel kwam er een volle bus aangereden, lunchpauze!! Allemaal wat te eten, met hun rechterhand wel te verstaan (linkerhand is onrein, daar veeg je je billen mee af). Hap, slik, weg. Knap hoe goed hun met hun handen kunnen eten. Doe ik ze zomaar niet na, ga het ook niet proberen. Wij hadden ons eten nog maar amper geserveerd gekregen (gelukkig wel met mes en vork!) of ze waren al weg.
Rond 6uur waren we alweer in het hotel. Haha, foutjee, hoe gaan we de avond doorbrengen? Jaaa, contact zoeken met de kindjes van het hotel en vragen of ze ons wat Ghaneese spelletjes kunnen leren. Na, ze leerde ons een hele hoop tik, dans, zing en ren spelletjes. De ideale zaterdag avond, nietwaar;)? Het was hartstikke gezellig en grappig om doen, was lang geleden. We hebben ze ook 1,2,3 roodlichtje proberen uit te leggen, maar dat snapte ze niet echt.
Ze vonden het hartstikke leuk om ons al die spelletjes te leren. Toen de fotocamera tevoorschijn kwam, werden ze helemaal razend. Haha een heel fotoboek vol geknipt met foto’s van hun!
De kindjes beloofde ons de volgende dag mee naar de kerk te nemen! Jeuj, leukkkk!!
Dat was ook nog eens een hele belevenis op zich. Met z’n 8e in de auto. Dan was t nog best een ruime auto en waren het bijna alleen maar kindjes, dus dat was niet zo moeilijk.
De mis was al begonnen, maar we werden mooi naar de eerste bank begeleidt. Zo konden we het gospel koor, gekleed in paarse gewaden en met zo’n leuk paars studentenhoedje, goed zien! De mis duurde 2 uur, een lange zit dus. Wanneer ze aan het preken of iets dergelijks waren, duurde het inderdaad me wat te lang. Ik kon er toch niets van verstaan en ook hier hebben ze van die fijne houten banken. Maar wanneer ze gingen zingen genoot ik:P. Zang werd ondersteund door (zelfgemaakt) slagwerk. Ze gaan er niet met de collecte rond, maar deze stond vooraan in de kerk. Als de mensen er naar toe lopen, dansen ze en zingen ze volop. Haha echt gaaf om te zien! Doordat we vooraan zaten konden we iedereen ook goed zien. Eerst de vrouwen naar de collecte. Allemaal hun beste kleren uit de kast getrokken. Schitterend die jurken! Echt mooi!! Dan de mannen.
Op de terugweg lieten ze ons nog wat van het stadje zien. Kintampo is het middelpunt van Ghana, daar zijn we even langs gereden maar dat was niet zo heel bijzonder.
Toen weer lekker terug naar Techiman. Ons ‘schoon’ huisje met een schoon bed en douche!!!
’s Avonds nog even snel wat boodschappen doen. T was al een tijdje een kabaal, leek wel of ze geesten aan het verjagen waren of zo;). Net toen we bij de poort van het ziekenhuis kwamen, kwam er een hele stoet mensen voorbij. Echt een zwerm! Ze danste, riepen, zongen, sprongen en feesten in het rond. Aanhangers van NTC (politieke partij die sinds kort aan de macht is). We kregen ook een mooi koortje om met de kleuren van de NTC. Nou, dat vonden ze geweldig! Ze lachte ons allemaal uit/toe. Deden een of raar dansje en riepen obruni NTC!! Helemaal enthousiast. Zie je het in Nederland al voor je? Een zwerm enthousiaste mensen dansend, springend, roepend en zingend door de stad voorbij bonjouren, omdat Balkenende president is geworden???
We hadden nog nagevraagd waarom ze hier zo aan het feesten waren. De president is 7 januari al gekozen (geloof ik), toch zijn ze nu nog aan het feesten. Ze gaan zo elke stad een voor een langs. Ze vinden het ook geweldig dat Obama president is, omdat zijn oma uit Kenia komt wil hij samenwerken met Afrika. Wat voor hen natuurlijk gunstig is.
Maandag ben ik begonnen op de Surgical Ward, Chirurgie. Vanaf het begin af aan al veel leuker dan de Medical ward! Ze namen me meteen mee om alles te laten zien en uit te leggen.
Er zijn hier veel (chirurgische) wonden. Van die ramp waar ik in mn verhaaltje over had geschreven liggen er ook twee kindertjes op de afdeling. Had de eerste dag met de wondzorg meegekeken toen deze wonden werden verzorgd. Oh moest toch wel eventjes op mn lip bijten want so, die zijn echt over hun hele lijf verbrand. Een meisje (twee zusjes volgens mij) zie je precies wat ze aan had. Shirtje, korte broek en slippers. Het gezicht is al genezen. Ze krijste het uit van de pijn tijdens de verzorging. Het zijn gewoon vieze stinkende gele wonden. Het ander meisje is er erger aan toe. Daar zie je ook een beetje wat ze aan had volgens mij, maar op haar rug zit ook een heel plakkaat. De wonden worden maar om de dag verschoont. Alle wonden trouwens.
Een van deze meisjes heeft een hele grote decubituswond op haar billen. Ik heb wel eens een decubitus wond gezien, maar nog nooit zooo groot! Op de ene bil zeker 15 cm doorsnelde, de andere bil ietsjes kleiner. Ook zijn de wonden nog eens erg diep! Deze wonden worden (gelukkig!) wel elke dag verschoond. Het meisje lag nog gewoon op haar billen, geen decubitusmatras of iets dergelijks zoals we dat in Nederland kennen, helemaal niets! Ook op haar zij had ze al een decubitus wond, en nog niet zo’n kleine ook niet. Deze was zelfs al zwart. Echt niet smakelijk om te zien en het stonk ook nog eens!!! Aiii, kon ik niet zo goed aanzien!
‘T viel me trouwens ook wel een beetje op op de afdeling, dat er veel beestjes (kevertjes?) rondlopen. Op de muren. Vooral bij dat kamertje van die twee meisjes met die brandwonden! Komen denk ik op de geur af of zo…
Naast de wonden is er nog meer te zien en te leren op de afdeling, erg interessant! De operatiekamer is dicht bij, wat me ook wel aanspreekt;). Wel gek, in Nederland komt amputatie toch niet veel voor? In 4 dagen tijd zijn er al twee voeten geamputeerd.. die zagen er dan ook wel echt niet uit, maargoed. Toch vreemd.
O, trouwens… op de afdeling gaan continu telefoontjes af. Mensen hebben dan niet veel, maar ze hebben allemaal een gsm waar ze gretig gebruik van maken. Ook het personeel schroomt zich niet om af en toe te bellen. Stoppen ze gewoon even met waar ze mee bezig waren. Er is geen elektrisch apparatuur op de afdeling, op de lampen en de waaiers na. Dus daarvoor hoeven ze het in ieder geval niet te laten.
Volgende week wil ik op de kinderafdeling kijken. Lijkt me ook erg interessant!
We mogen op zich wel een weekje kijken op de emergency ward, maar daar is t te druk om ons te begeleiden. We mogen ook kijken op de laundry ward (verloskundekamer), maar daar leren wij niet voor. Op deze afdelingen kunnen we dus niet heel onze periode stage lopen.
Het wordt hier steeds warmer. Weet niet precies hoe warm, maar zeker wel boven de 35 graden!
Dit weekend gaan we naar Kumasi, op zoek naar een bank om te pinnen en wellicht valt er daar ook wel wat te zien.
Fijn weekend allemaal!
xxx
p.s. hoe kun je het beste mieren bestrijden?? (t zijn er wel 10.000e en ze blijven maar komen!!! enge beetsen)
Zaterdagmorgen vertrokken we met de taxi naar Kintampo. Onderweg hadden we al veel gezien! Gaten in de wegen, niet normaal.
Ook onderweg kwamen langs kleine dorpjes met lemen hutjes. Ik vind het nog steeds raar om te zien hoe ze met zo weinig kunnen leven. Hier in Techiman leven ze, ondanks de krotjes, volgens mij best goed. Maar wij leven dan in ons huis hier echt superluxe, laat staan ons huis in Oostelbeers!!
Eenmaal in Kintampo aangekomen (was eigenlijk maar een kort reisje, overnachten was achteraf niet nodig, maar wisten wij veel!?) hadden we meteen al een hotel gevonden. In de gids stond deze niet zo goed aangeschreven, maar wel goedkoop. Na, t was ook niet veel. Begin ons huisje hier in Techiman steeds meer te waarderen!
We wisten ook niet goed wat we van de watervallen moesten verwachten, hadden tegen de taxichauffeur gezegd dat hij ons over 3 uur op kon halen. Nou, foutjeee.. Na een half uur hadden we alle 3 de watervallen al gezien. Of ja, 2 watervalletjes en dan 1 echte grote waterval. Dat was wel super mooi, maar nou ook weer niet echt iets waar je je 3 uur zou kunnen vermaken.
Gelukkig was er een hele school uit Tamale uitgelopen naar de watervallen. (lees: zonnebrillen op en mensen kijken!). Leuk, mensen kijken! Mijn hobby :P.
Het waren nursing students, net als wij, toevalliiiig. We wilde dat in eerste instantie niet geloven, want er waren zoveel mannen bij. Dat zijn we niet gewent op de Fontys. Maar na een aantal keer te hebben nagevraagd van welke studie ze kwamen, was het toch echt zo. Zo hebben we ons door een aantal gesprekjes, foto’s (grmbl, ze komen toch voor de watervallen daar.. niet voor ons?? Jullie foto van ons, dan wij ook een foto van jullie!!), telefoonnummers (‘neeee, wij hebben onze telefoon echt niet bij en weten onze nummers ook niet uit ons hoofd’) en e-mailadressen uitwisselingen, die drie uur nog redelijk vermaakt.
Hierna zijn we snel even wat gaan eten. Naja, snel? We begonnen alleen in het restaurant, hadden de bestelling doorgegeven. Al snel kwam er een volle bus aangereden, lunchpauze!! Allemaal wat te eten, met hun rechterhand wel te verstaan (linkerhand is onrein, daar veeg je je billen mee af). Hap, slik, weg. Knap hoe goed hun met hun handen kunnen eten. Doe ik ze zomaar niet na, ga het ook niet proberen. Wij hadden ons eten nog maar amper geserveerd gekregen (gelukkig wel met mes en vork!) of ze waren al weg.
Rond 6uur waren we alweer in het hotel. Haha, foutjee, hoe gaan we de avond doorbrengen? Jaaa, contact zoeken met de kindjes van het hotel en vragen of ze ons wat Ghaneese spelletjes kunnen leren. Na, ze leerde ons een hele hoop tik, dans, zing en ren spelletjes. De ideale zaterdag avond, nietwaar;)? Het was hartstikke gezellig en grappig om doen, was lang geleden. We hebben ze ook 1,2,3 roodlichtje proberen uit te leggen, maar dat snapte ze niet echt.
Ze vonden het hartstikke leuk om ons al die spelletjes te leren. Toen de fotocamera tevoorschijn kwam, werden ze helemaal razend. Haha een heel fotoboek vol geknipt met foto’s van hun!
De kindjes beloofde ons de volgende dag mee naar de kerk te nemen! Jeuj, leukkkk!!
Dat was ook nog eens een hele belevenis op zich. Met z’n 8e in de auto. Dan was t nog best een ruime auto en waren het bijna alleen maar kindjes, dus dat was niet zo moeilijk.
De mis was al begonnen, maar we werden mooi naar de eerste bank begeleidt. Zo konden we het gospel koor, gekleed in paarse gewaden en met zo’n leuk paars studentenhoedje, goed zien! De mis duurde 2 uur, een lange zit dus. Wanneer ze aan het preken of iets dergelijks waren, duurde het inderdaad me wat te lang. Ik kon er toch niets van verstaan en ook hier hebben ze van die fijne houten banken. Maar wanneer ze gingen zingen genoot ik:P. Zang werd ondersteund door (zelfgemaakt) slagwerk. Ze gaan er niet met de collecte rond, maar deze stond vooraan in de kerk. Als de mensen er naar toe lopen, dansen ze en zingen ze volop. Haha echt gaaf om te zien! Doordat we vooraan zaten konden we iedereen ook goed zien. Eerst de vrouwen naar de collecte. Allemaal hun beste kleren uit de kast getrokken. Schitterend die jurken! Echt mooi!! Dan de mannen.
Op de terugweg lieten ze ons nog wat van het stadje zien. Kintampo is het middelpunt van Ghana, daar zijn we even langs gereden maar dat was niet zo heel bijzonder.
Toen weer lekker terug naar Techiman. Ons ‘schoon’ huisje met een schoon bed en douche!!!
’s Avonds nog even snel wat boodschappen doen. T was al een tijdje een kabaal, leek wel of ze geesten aan het verjagen waren of zo;). Net toen we bij de poort van het ziekenhuis kwamen, kwam er een hele stoet mensen voorbij. Echt een zwerm! Ze danste, riepen, zongen, sprongen en feesten in het rond. Aanhangers van NTC (politieke partij die sinds kort aan de macht is). We kregen ook een mooi koortje om met de kleuren van de NTC. Nou, dat vonden ze geweldig! Ze lachte ons allemaal uit/toe. Deden een of raar dansje en riepen obruni NTC!! Helemaal enthousiast. Zie je het in Nederland al voor je? Een zwerm enthousiaste mensen dansend, springend, roepend en zingend door de stad voorbij bonjouren, omdat Balkenende president is geworden???
We hadden nog nagevraagd waarom ze hier zo aan het feesten waren. De president is 7 januari al gekozen (geloof ik), toch zijn ze nu nog aan het feesten. Ze gaan zo elke stad een voor een langs. Ze vinden het ook geweldig dat Obama president is, omdat zijn oma uit Kenia komt wil hij samenwerken met Afrika. Wat voor hen natuurlijk gunstig is.
Maandag ben ik begonnen op de Surgical Ward, Chirurgie. Vanaf het begin af aan al veel leuker dan de Medical ward! Ze namen me meteen mee om alles te laten zien en uit te leggen.
Er zijn hier veel (chirurgische) wonden. Van die ramp waar ik in mn verhaaltje over had geschreven liggen er ook twee kindertjes op de afdeling. Had de eerste dag met de wondzorg meegekeken toen deze wonden werden verzorgd. Oh moest toch wel eventjes op mn lip bijten want so, die zijn echt over hun hele lijf verbrand. Een meisje (twee zusjes volgens mij) zie je precies wat ze aan had. Shirtje, korte broek en slippers. Het gezicht is al genezen. Ze krijste het uit van de pijn tijdens de verzorging. Het zijn gewoon vieze stinkende gele wonden. Het ander meisje is er erger aan toe. Daar zie je ook een beetje wat ze aan had volgens mij, maar op haar rug zit ook een heel plakkaat. De wonden worden maar om de dag verschoont. Alle wonden trouwens.
Een van deze meisjes heeft een hele grote decubituswond op haar billen. Ik heb wel eens een decubitus wond gezien, maar nog nooit zooo groot! Op de ene bil zeker 15 cm doorsnelde, de andere bil ietsjes kleiner. Ook zijn de wonden nog eens erg diep! Deze wonden worden (gelukkig!) wel elke dag verschoond. Het meisje lag nog gewoon op haar billen, geen decubitusmatras of iets dergelijks zoals we dat in Nederland kennen, helemaal niets! Ook op haar zij had ze al een decubitus wond, en nog niet zo’n kleine ook niet. Deze was zelfs al zwart. Echt niet smakelijk om te zien en het stonk ook nog eens!!! Aiii, kon ik niet zo goed aanzien!
‘T viel me trouwens ook wel een beetje op op de afdeling, dat er veel beestjes (kevertjes?) rondlopen. Op de muren. Vooral bij dat kamertje van die twee meisjes met die brandwonden! Komen denk ik op de geur af of zo…
Naast de wonden is er nog meer te zien en te leren op de afdeling, erg interessant! De operatiekamer is dicht bij, wat me ook wel aanspreekt;). Wel gek, in Nederland komt amputatie toch niet veel voor? In 4 dagen tijd zijn er al twee voeten geamputeerd.. die zagen er dan ook wel echt niet uit, maargoed. Toch vreemd.
O, trouwens… op de afdeling gaan continu telefoontjes af. Mensen hebben dan niet veel, maar ze hebben allemaal een gsm waar ze gretig gebruik van maken. Ook het personeel schroomt zich niet om af en toe te bellen. Stoppen ze gewoon even met waar ze mee bezig waren. Er is geen elektrisch apparatuur op de afdeling, op de lampen en de waaiers na. Dus daarvoor hoeven ze het in ieder geval niet te laten.
Volgende week wil ik op de kinderafdeling kijken. Lijkt me ook erg interessant!
We mogen op zich wel een weekje kijken op de emergency ward, maar daar is t te druk om ons te begeleiden. We mogen ook kijken op de laundry ward (verloskundekamer), maar daar leren wij niet voor. Op deze afdelingen kunnen we dus niet heel onze periode stage lopen.
Het wordt hier steeds warmer. Weet niet precies hoe warm, maar zeker wel boven de 35 graden!
Dit weekend gaan we naar Kumasi, op zoek naar een bank om te pinnen en wellicht valt er daar ook wel wat te zien.
Fijn weekend allemaal!
xxx
p.s. hoe kun je het beste mieren bestrijden?? (t zijn er wel 10.000e en ze blijven maar komen!!! enge beetsen)
-
30 Januari 2009 - 08:51
Nikki:
Wauww! Je zult t echt wel super na je zin hebben, Mooi verhaal! Maar geen idee hoe je zoveel mieren kunt bestrijden, haha succes ermee he en geniet ervan meid!
Xx Nikki -
30 Januari 2009 - 09:01
Pa:
Geweldig Loes eindelijk een life GOSPELKOOR daar droom jij al je hele leven van, en dat was toch je hoogste doel dacht ik. Vraag maar of je eens mee mag zingen. Wel je broek van achteren opvullen anders hoor je er niet bij natuurlijk.
En dan weer stinkende wonden wat een verschil Loes!
Wat doe jij in korte tijd toch enorm veel indrukken op, heftig.
Groet Pa -
30 Januari 2009 - 09:03
Je Mam:
Geweldig wat een verhaal,en je hebt je gospelkoor al gezien!!!!!!!!! kinderjuf, zuster, en straks ook nog ongedierte bestrijdster, welke beroepen kom je nog meer tegen?
-
30 Januari 2009 - 09:43
Tante Mariet:
Hoi Loes
Wat leuk om jou avonturen te lezen, fijn dat deze afdeling je beter bevalt. Wat zul jij een hoop ervaring opdoen om straks weer mee naar nederland te nemen.
Een mooie tijd nog, geniet ervan. -
30 Januari 2009 - 09:48
Hanneke Van Spreuwel:
Wouw, weer een week van indrukken en belevenissen.
Jullie zien en doen daar dingen in het ziekenhuis die je hier in geen 3 jaar bij elkaar ziet en doet.
Loes veel succes op je volgende afdeling, maar ook dat gaat vast lukken.
Groetjes hanneke -
30 Januari 2009 - 10:49
Lotte:
Gaaf om te lezen Loes! Volg al je verhalen zoals gezegd ;) Met mijn voorbereidingen wordt het ook steeds serieuzer, hebben van school iig toestemming gekregen om onze plannen naar Zuid-Afrika door te zetten! Jij bent een inspiratiebron hè..
Haha, geniet ervan & veel succes met alle beestjes. -
30 Januari 2009 - 11:24
Janine:
Loessssss, check je mail!!;)
Erg gaaf al die afdelingen joh!! Super interessant..
Toevallig een haarlak bus bij, die je wil overdragen aan de mieren?;)
Fijn weekend Luus!!!!
Xx. -
30 Januari 2009 - 14:39
Maaike:
Hee Sjansbal! Hou je het wel netjes daar? ;)
Gaaf zeg, eindelijk meekijken op de chirurgie! Volgende keer wat minder strooien met verpleegkundige benamingen, moest toch echt ff opzoeken wat een decubituswond is.. Maar misschien dat ik ooit niet goed op heb gelet? Kan ook natuurlijk!
Bedankt voor je mail :D Je krijgt er vanavond nog een terug! Ooo-happy-day-ze nog! ;) XX
-
30 Januari 2009 - 14:40
Maaike:
Hee en trouwens! Waar blijven die geweldige foto's allemaal?!!! -
30 Januari 2009 - 17:25
Bas:
Ik was nieuwschierig naar wat dat decubitus was, want dat had je nog niet uitgelegt, dus ik heb het gegoogled, man o man toch wat ben ik blij dat ik al gegeten heb.
En die afbeeldingen van google, daar lag het nog verzorgt erbij, ik ben zowiezo blij dat ik daar in Ghana niet geboren ben, ik spreek namelijk geen Twii's.
Maarja, hier in Nederland is alles saai, al het nieuws van mijn kant is dat ik een proefwerkweek heb gehad, niks spannends, 7'tjes.
Oh, er is trouwens nog wel schokkend nieuws hier, een of andere maniak is in belgië met een mes tekeergegaan op een creche, 2 kinderen en een begeleider dood, 11 babys gewond, misschien dat je dat nieuws gemist hebt.
Daar in Ghana lijkt het me veel uhm...
je maakt daar veel en veel meer mee.. -
30 Januari 2009 - 18:16
Anneriet:
Ha die Loes
Klinkt goed zeg je verhaal. Weer heel wat belevenissen afgelopen week. Fijn dat je het deze week in het ziekenhuis goed naar je zin hebt gehad. En in het weekend komt het ook helemaal goed met je, lees ik. Op de eerste bank voor in de kerk!!
Loes, geniet er maar weer volop van en ik kijk uit naar je volgende verhaal.
Net een boek wat ik aan het lezen ben.Tot de volgende keer
-
31 Januari 2009 - 09:00
Ilse:
Nondeju! Je maakt wat mee daar zeg! Wel echt heel stoer man!!:D
Hier is 't maar saai en koud! brr klote weer..
Ik ben heel erg benieuwd naar die foto's hooor!:D
Nou meid, geniet ervan, en ik kijk uit naar je volgende verhaal!:D
xxxx -
31 Januari 2009 - 09:53
Marit:
Hee Loes!
Weer een mooi verhaal!
Prachtig om te lezen dat jullie met overnachting en al naar Kintampo falls zijn geweest. Groot gelijk dat je er in Ghana genoeg tijd voor uittrekt. Maar ik ben vanaf Tamale in één dag naar Kintampo Falls én Baobeng-Fiema Monkey sanctuary (aanrader!) geweest en toen in Techiman overnacht. Haha. Maar jullie hebben tijd genoeg dus neem het ervan. En zo kom je nog eens in de kerk.
Heftig daar die surgical ward. Ik begin toevallig ook met m'n co-schap chirurgie, maar in Veldhoven zal het er waarschijnlijk iets anders aan toe gaan..
Waarschijnlijk ben je nu al onderweg naar Kumasi, maar anders: Barclays Bank.
Groetjes Marit (Wintelre) -
31 Januari 2009 - 14:25
Tante See:
Wat heerlijk om je verhaal te lezen, alsof ik er bij ben. Ik kan me zo voorstellen dat je onderweg geniet van alles wat je ziet, dat er zoveel vreemds te zien is ook. Toch wel tof dat je zelf een relatief luxe onderkomen hebt. Techimen is een rare naam voor een Ghanese plaats, het doet me steeds denken aan een technische man, maar veel techniek daar...? De operatiekamer lijkt me ook wel wat voor jou Loes...., OK-assistente!Gelukkig bevalt chirurgie je al beter dan de vorige afdeling. Zijn het Ghanese artsen die er werken of misschien ook 'vrijwilligers'? En hoe krijgen zij toch die (decubitus-)wonden geheeld zonder materialen? Te weten dat er hier een commerciële markt voor bestaat.
Ben benieuwd naar je volgende schrijven en hoop dat jij ook geniet van een fijn weekend, groet! -
01 Februari 2009 - 16:19
Evelien:
Ik heb ineens een deja-vu naar de economieles op de havo ;). Als onze mappen dan open gingen, maakten we ook (nee sorry probeerden) een gospelgeluid! Weet je nog?
Ben nu al weer benieuwd naar je volgende verhaal (ervaringen)!
xx -
02 Februari 2009 - 18:53
Dennis Smetsers:
Wauwwwww wat een verhalen.. geniet ervan!!! Pas wel een beetje op jezelf!
Misschien helpt zingen tegen die mieren??
X Dennis -
03 Februari 2009 - 10:54
Marlies:
Wooh wat een verhaal weer :D Leuk om te lezen! Geniet er helemaal van :P
En met die mieren, gewoon simpel denken: Ze hebben daar VAST ook wel potjes met gif waar ze in moeten lopen :D? Succcces ermee :) -
03 Februari 2009 - 20:12
Marloes:
Heej Loes!
Jij maakt te veel mee..
Is de pastoor net zo leuk als Leo van Bakel(die nog opgevolgd moet worden, misschien kan je ze daar tippen) Gospel lijkt me leuk in de kerk.
Maar die beestjes bij de zieke mensen, is niet echt fris.. ook niet goed om infecties te voorkomen.. naja.. dat is ghana he.. wel ff slikken denk ik.. cultuurshock.
we mailen.
Kus -
04 Februari 2009 - 20:37
Anne Hesseltje:
Loes!!
wat een mooi verhaal weer zeg!
leuk om te horen dat je je op deze afdeling beter begeleid voelt!
ik ben ook niet echt op het gebied van medici thuis.. dus heb ik ook maar ff gegoogeld.. sjonge jonge zeg!
wat zul jij je ogen uitkijken! geniet er van meis! ben erg benieuwd naar je foto´s !
xx -
05 Februari 2009 - 16:48
Moniek:
Hee die loes,
wow wat bijzonder om allemaal mee te maken. Echt heel knap van jullie hoor. 't zou mijn ding niet zijn.
Ik wens je nog heel veel bijzondere ervaringen toe!
Kusss Moniek en ook de groetjes van Bart! -
07 Februari 2009 - 10:26
Ilse:
Hahahahahahahahahahahahahahahahahaha je hebt HET nieuws over Marlies en ... dus ook luid en duidelijk ontvangen!!!:D:D hahahahahahahaha was 'n tof smsje!
xxxxxxxxxxxx -
09 Februari 2009 - 12:22
Manon:
Loesss,
kun je je liederen van Lourdes niet toepassen in de kerk? Ik denk dat je gemakkelijk mee kunt doen in het koor!
Oee sneu voor die meisjes, en die wonden.. wat zal dat zeer doen!
Succes nog en have fun!
xx -
10 Februari 2009 - 19:29
Ellebel:
Heeeej Loesje!!!!
wat een verhalen zeg, Goeiendag die brandwonden bij die kindjes.. lijkt me erg zielig! Wow je zult daar wel keij veel leren als je zoveel dingen ziet! Succes meid!
Mijn stage bevalt ook wel goed,, maaaar heel anders als bij jou! hihi;)., Geniet ervan, Liefs Ellen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
